Waarden

Grammatica van het leven

Het Europees humanisme ziet het beste, het betekenisvolle bestaan dat de mens groot maakt, in het spreken en beoefenen van een grammatica van het leven. Vrijheid en waarheid, vriendschap en trouw, wijsheid en dapperheid, liefde en poëzie, recht en harmonie vormen de basisgrammatica van ons bestaan. Dit zijn kwaliteiten die leven geven, die kunnen bezielen: het betekenisloze betekenisvol maken; het vergankelijke transformeren tot het onvergankelijke. Juist doordat deze levenskwaliteiten absolute waarden zijn, kunnen wij ze niet bezitten, manipuleren of instrumentaliseren. Zij gezeggen ons, niet andersom. Het is in deze woorden dat we het beeld zien van de mens die we zouden moeten zijn, worden we geconfronteerd met de maat waarmee ons leven gemeten wordt. In de spiegel van onze ware identiteit zijn rijkdom, roem of macht van geen belang, net zomin als afkomst, traditie, positie, geslacht of ras. Slechts één vraag wordt gesteld: cultiveer je je ziel, leef je in waarheid?